Ervaring
In 1995 kreeg ik voor het eerst te maken met borstkanker. Er volgde een amputatie. De okselklieren bleken schoon en er waren toen geen uitzaaiingen. In 1999 werd een huidmetastase ontdekt. Hierop volgde een tumorverwijdering, twintig bestralingen en hormoontherapie (Tamoxifen, vijf jaar). Ook werden de eierstokken verwijderd.
Medio 2010 werd ik geconfronteerd met uitzaaiingen (skelet, longen en lever). Omdat de kanker opnieuw zeer hormoongevoelig bleek, werd onmiddellijk gestart met alleen een hormoontherapie (Femara).
Intussen had ik gehoord van de gunstige effecten die hyperthermie kan hebben, in combinatie met andere behandelingen. Na enkele uitgebreide en oriënterende telefoongesprekken met dokter Bachrach, besloot ik om hyperthermie in te gaan zetten in combinatie met de voorgeschreven hormoontherapie. Helaas was lokale behandeling door middel van hyperthermie geen optie vanwege het feit dat ik een pacemaker heb.
Na overleg met zowel de cardioloog, de pacemakerdeskundige als met dokter Bachrach, werd besloten tot de inzet van de total body hyperthermie. Deze behandeling duurt per keer een aantal uren en gebeurt door middel van koortsopwekking in een soort tent (waar alleen het hoofd buitenboord ligt). In deze tent wordt met infrarode lampen het lichaam langzaam opgewarmd tot (in mijn geval) maximaal 39,5 graden.
Tijdens deze behandeling lig ik aangesloten aan een bloeddrukmeter, wordt de hartslag continu gecontroleerd, evenals de zuurstof in het bloed en uiteraard de lichaamstemperatuur. Mijn man gaat steeds mee en voorziet mij van de nodige liters water, zoute stengels, ijsblokjes, en bouillon. Het prettige is dat wij gedurende deze dag beschikken over een eigen ruimte, met een muziekinstallatie, en aangrenzend een keukentje: kortom een plek waar we ons gedurende die dag thuis kunnen voelen.
De hyperthermie-arts controleert met grote regelmaat hoe e.e.a. verloopt. Tijdens deze controles is er steeds weer alle tijd om medische vragen met hem te bespreken. Wanneer er voldoende koorts is, worden de lampen in de tent uitgezet en worden de flappen hiervan om mij heen geslagen om de temperatuur nog zolang mogelijk vast te houden. De koorts loopt dan nog wat verder op, om vervolgens even zo langzaam af te nemen. Zodra de lampen uit staan, lukt het om te gaan slapen. Na een poos zakt de koorts en als deze laag genoeg is, word ik ontdaan van alle metertjes en slangen, drink ik een beker bouillon, ga ik douchen en kan ik weer, zij het wat wiebelig naar huis. De volgende ochtend voel ik me dan weer helemaal fit!
Aanvankelijk vond deze hyperthermie een keer per twee weken plaats. Na acht behandelingen werd de frequentie teruggebracht naar een keer per maand, toen de scan een gunstig resultaat liet zien: afname van alle tumoren. Een jaar later blijkt dat er op sommige punten stabiliteit is en in de lever nog steeds een afname van de metastasen. Ook in de longen is zowel afname als stabiliteit te zien. Momenteel ligt voor mij de frequentie voor deze vorm van hyperthermie op een keer per drie maanden.
Na de controles in het behandelend ziekenhuis, stuur ik de uitslagen met een kopie van de scan steeds op naar het Centrum Hyperthermie. Dokter Bachrach bekijkt deze nog eens en neemt tijd om eventuele vragen daaromtrent te bespreken bij de volgende hyperthermie behandeling.
De total body hyperthermie is behoorlijk pittig en vraagt, zo heb ik gemerkt, om een rustige omgeving om goed te kunnen koortsen. De benadering, de uitleg en zorgzaamheid binnen het centrum zorgen voor een goede voorwaardenscheppende sfeer om deze elke keer weer goed op te kunnen brengen.